Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

AD INFINITUM

    (łac.) do nieskończoności, w nieskończoność

    ADHORTACJA

      (łac. adhortatio – zachęcanie, napominanie) zachęta, pismo (filozoficzne) zachęcające do czegoś

      AD HOC

        [czyt. ad hok] (łac. dosł. od tego) bez wcześniejszego przygotowania, doraźnie

        ADHEZJA

          (łac. adhaerere – przylgnąć) 1. chem. łączenie się dwóch ciał 2. przystąpienie do czegoś

          ADHERENCJA

            (łac. adhaerere – przylgnąć) popieranie, stawanie po czyjejś stronie

            ADEPT

              (niem. Adept, z łac. adeptus – ten, który osiągnął) 1. człowiek zaczynający uprawiać jakiś zawód, naukę, dyscyplinę 2. uczeń, praktykant

              ADEKWATNY

                (łac. adaeąuatus – dorównany) zgodny z czymś, odpowiadający czemuś

                ADDYCJA

                  (łac. additio – dodawanie) chemiczna reakcja przyłączania

                  ADDENDA

                    (od łac. addere – dodawać) załączniki, dodatki

                    ADAPTACJA

                      (łac. adaptatio – dostosowanie) 1. przystosowanie czegoś do użytku 2. przystosowanie się do nowych warunków 3. spektakl teatralny, film stworzony… Czytaj dalej »ADAPTACJA

                      AD ACTA

                        [czyt. ad akta] (łac. ) złożyć do akt, odłożyć, uznać za załatwione

                        ACTIVUM

                          [czyt. aktiwum] (łac. activus – czynny) strona czynna w koniugacji czasownika

                          ACETON

                            (łac. acetum) łatwopalna ciecz będąca rozpuszczalnikiem wielu substancji organicznych

                            ABSURD

                              (łac. absurdus – niezgodnie brzmiący, niedorzeczny) niedorzeczność

                              ABSTYNENCJA

                                (łac. abstinentia – powściągliwość) wstrzemięźliwość, powstrzymywanie się od czegoś

                                ABSTRAKCJA

                                  (łac. abstractio – odciągnięcie, oderwanie) pojęcie oderwane od rzeczywistości

                                  ABSTRAHOWAĆ

                                    (łac. abstrahere – odciągać, odrywać) 1. pomijać coś 2. uogólniać 3. rozumować, operując symbolami

                                    ABSORPCJA

                                      (łac. absorptio) 1. chem. wchłanianie 2. fiz. pochłanianie energii fal elektromagnetycznych, promieniowania przez materię

                                      ABSORBOWAĆ

                                        (łac. absorbere – pochłaniać) 1. zajmować się czymś, interesować się czymś 2. chem.,fiz. wchłaniać, np. ciecze, gaz

                                        ABSOLWENT

                                          (łac. absolvens, absolventis – uwalniający, kończący) osoba, która ukończyła szkołę, uczelnię