Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

AFILIACJA

    (łac. affiliatio – przyłączanie się) 1. przyjęcie do jakiejś grupy 2. psychol. potrzeba akceptacji społecznej

    AFIKS

      (łac. affixus – przyczepiony) cząstka słowotwórcza dodana do wyrazu, np. PREFIKS, SUFIKS

      AFEKTACJA

        (łac. affectatio – przesadna maniera w wymowie) nienaturalność, przesada w wyrażaniu stanów emocjonalnych, objawia się w zachowaniu i mówieniu

        AFEKT

          (łac. affectus – uczucie, emocja) 1. silne, krótkotrwałe wzburzenie 2. przest. uczucie

          AEROZOL

            (gr. aer – powietrze, łac. solu-tio – roztwór) roztwór zawierający rozszczepione w cieczy ciała stałe, umieszczany w pojemnikach z rozpylaczem

            AEROPLAN

              (gr. aer – powietrze, łac. planus – płaski) przest. samolot

              ADWERSARZ

                (łac. adversarius – przeciwnik) przeciwnik w dyskusji

                ADWENTYŚCI

                  (łac. adventus – przyjście) protestancka grupa głosząca powtórne przyjście Chrystusa

                  AD REM

                    (łac. ) do rzeczy, do tematu

                    ADORACJA

                      (łac. adoratio) 1. uwielbienie, zachwyt 2. rel. oddawanie czci Bogu, przedmiotom kultu religijnego

                      ADOPCJA

                        (łac. adoptio – przysposobienie cudzego dziecka) uznanie cudzego dziecka za własne, prawne przejęcie funkcji rodzicielskich

                        ADNOTACJA

                          (łac. adnotatio – notatka) krótka uwaga, dopisek, przypis

                          ADMONICJA

                            (od łac. admonitio – ostrzeżenie) przest. nagana, upomnienie

                            ADMIRAŁ

                              (łac. admiralis – dowódca floty) najwyższy stopień w marynarce wojennej

                              ADMIRACJA

                                (łac. admiratio) podziw, uwielbienie, zachwyt

                                ADMINISTRACJA

                                  (łac. administratio – służba, kierowanie) 1. kierowanie, za rządzanie czymś 2. zespół ludzi, zarząd jakiejś instytucji

                                  ADIUSTOWAĆ

                                    (łac. ad – do, iustus – słuszny) przygotowywać pod względem stylistycznym, ortograficznym i graficznym tekst do druku