Przejdź do treści

admin

BENEFIS

    (fr. bénéficie – zysk, pożytek) koncert, spektakl zorganizowany z okazji jubileuszu znanej osoby, np. artysty, naukowca

    BENEFICJUM

      (łac. beneficium – dobrodziejstwo, przywilej) 1. w średniowieczu – nadanie gruntu WASALOWI 2. urząd kościelny związany z dochodami, np. probostwo

      BENEDYKCJA

        (od łac. benedicere – błogosławić) określenie błogosławieństwa występujące w Kościele rzymskokatolickim

        BENCHMARK

          [czyt. benczmark] (ang. dosl. kryterium, standard) inform. program użytkowy mierzący szybkość działania poszczególnych podzespołów komputera

          BEMOL

            (fr. bémol, wł. bemolle) znak muzyczny obniżający dźwięk o pół tonu

            BELZEBUB

              (sem. Baal Zebub – władca much) 1. nazwa starożytnego bóstwa kananejskiego, w Nowym Testamencie przedstawiony jako władca piekieł 2. pot.… Czytaj dalej »BELZEBUB

              BELWEDER

                (wł. bel vedere – piękny widok) 1. pałac, pawilon ogrodowy umieszczony na wzniesieniu 2. nadbudówka nad najwyższą kondygnacją budynku, najczęściej… Czytaj dalej »BELWEDER

                BELFER

                  (niem. Behelfer – pomocnik) 1. pomocnik nauczyciela w CHEDERZE 2. pot. nauczyciel masteron

                  BELETRYSTYKA

                    (fr. belleslettres – literatura piękna) zbiór utworów literatury pięknej, nie specjalistycznej; najczęściej o charakterze prozatorskim

                    BEL ESPRIT

                      [czyt. bel espri] (fr. dosł. piękny umysł) 1. osoba wykształcona, dowcipna 2. osoba mająca zbyt wysokie mniemanie o swojej inteligencji,… Czytaj dalej »BEL ESPRIT

                      BELCANTO

                        [czyt. belkanto] (wł. dosł. piękny śpiew) włoska technika śpiewu

                        BELA

                          (niem. Ballen-zwój, paka) 1. zwój materiału 2. miara papieru – 10 RYZ 3. długi, gruby pień drewna 4. jednostka masy… Czytaj dalej »BELA

                          BEKHEND

                            (ang. backhand, dosł. tył dłoni) odbicie piłki z lewej strony rakietą tenisową trzymaną w prawej ręce

                            BEJCA

                              (niem. Beize) 1. roztwór barwnika nakładany jako podkład na drewniane powierzchnie 2. zaprawa z octu i korzeni służąca do marynowania… Czytaj dalej »BEJCA

                              BEJ

                                (tur.) tytuł szlachecki w Turcji

                                BEHAWIORYZM

                                  (fr. behaviour – zachowanie się) kierunek psychologiczny badający zewnętrzne zachowanie osoby, bez analizy stanów wewnętrznych

                                  BEGAM

                                    (hind.) określenie występujące w Indiach, oznaczające muzułmańską królową lub damę

                                    BEDUIN

                                      (ar. badawin, od badw – pustynia) przedstawiciel arabskiej ludności pasterskiej, koczowniczej

                                      BEBOP

                                        [czyt. bibop] (ang.) rodzaj muzyki jazzowej

                                        BEAUJOLAIS

                                          [czyt. bożole] (fr.) czerwone wino burgundzkie