Wyraz obcy „autochton„, pochodzący z greckiego słowa „autóchthon”, które oznacza „krajowiec”, jest używany w języku polskim do określenia rdzennego mieszkańca danego kraju lub regionu.
Autochtoni to osoby, których przodkowie byli pierwotnymi mieszkańcami określonego terytorium, zwykle zamieszkującym je od wielu pokoleń, długo przed przybyciem innych grup etnicznych czy narodowych. Ich obecność na danym terenie jest związana z głębokimi tradycjami kulturowymi, historycznymi i często również z językiem, który jest odrębny od języków ludności napływowej.
W kontekście antropologicznym i historycznym, autochtoni są często przedmiotem badań ze względu na ich unikatowe dziedzictwo kulturowe, w tym język, zwyczaje, wierzenia oraz sposób życia. W wielu przypadkach, społeczności autochtoniczne mają swoją własną, odrębną tożsamość, która różni się od dominujących kultur w danym kraju lub regionie.
Współcześnie kwestie praw i statusu autochtonów są istotne w kontekście ochrony ich praw do ziemi, zasobów naturalnych, kultury oraz języka, zwłaszcza w obliczu presji ze strony rządów, korporacji i innych zewnętrznych sił. Międzynarodowe organizacje i ruchy praw człowieka często angażują się w ochronę praw autochtonów, podkreślając ich unikalny wkład w globalne dziedzictwo kulturowe i środowiskowe.