Przejdź do treści

Wyrazy obce na literę D

Dokonując kolejnego kroku w naszej alfabetycznej wędrówce po świecie wyrazów obcych, zatrzymujemy się przy literze D. Ten rozdział odkrywa przed nami kolejne warstwy lingwistycznego bogactwa, prezentując słowa, które przemierzyły długą drogę, zanim osiadły w języku polskim. Litera D prowadzi nas przez szereg terminów, które mają swoje korzenie w różnych kulturach i językach, odzwierciedlając tym samym złożoność i wielowymiarowość polszczyzny.

Wyrazy obce na literę D pochodzą z różnorodnych źródeł językowych, takich jak łacina, greka, angielski, niemiecki czy francuski. Obejmują one szeroki zakres dziedzin – od specjalistycznych terminów naukowych, przez słowa związane z kulturą i sztuką, po wyrażenia używane w codziennym języku. Każde z nich wnosi do polszczyzny unikalną wartość, wzbogacając ją o nowe niuanse znaczeniowe i kontekstowe.

W tym dziale słownika, skupimy się na dokładnym omówieniu każdego słowa, podkreślając jego etymologię, znaczenie oraz sposób, w jaki zostało zaadaptowane do języka polskiego. Pozwoli to czytelnikom nie tylko na lepsze zrozumienie poszczególnych terminów, ale także na docenienie roli, jaką wyrazy obce odgrywają w ewoluującym i dynamicznym języku polskim.

Zapraszamy do odkrywania słów na literę D, które stanowią fascynujący element naszego językowego dziedzictwa, będąc jednocześnie świadectwem kulturowej i językowej wymiany na przestrzeni wieków.

DEFRAUDACJA

    (łac. defraudatio – oszukiwanie) przywłaszczenie sobie cudzych pieniędzy

    DEFRAGMENTACJA

      (fr. fragmentation – dzielenie) infor. proces ponownego zapisywania PLIKÓW, które zostały podzielone podczas zapisu na TWARDYM DYSKU

      DEFORMACJA

        (łac. deformare – zniekształcać) zmiana kształtu

        DEFLORACJA

          (łac. defloratio – zrywanie kwiatów) pozbawienie dziewictwa, rozerwanie błony dziewiczej

          DEFLACJA

            (łac. deflare – zdmuchnąć) 1. obniżenie cen towarów, zahamowanie rozwoju gospodarczego 2. geol. unoszenie piasku przez wiatr

            DEFINITYWNY

              (ang. definitive) ostateczny, rozstrzygający

              DEFIBRACJA

                (fr. deficit – brakuje) 1. ekon. niższy poziom przychodów niż wydatków 2. brak, niedobór

                DEFETYZM

                  (fr. defaitisme – wyczerpanie) przewidywanie niepowodzenia, brak wiary w sukces, zwycięstwo

                  DEFENSYWA

                    (łac. defensio – odpieranie) 1. obrona 2. sport, osłona bramki przed atakiem przeciwnej drużyny

                    DEFEKT

                      (łac. defectus – błąd, brak) usterka, uszkodzenie

                      DEFEKTACJA

                        (łac. defaecatio – oczyszczenie) l. fizjol. wypróżnianie się 2. oczyszczanie niegaszonym wapnem lub mlekiem wapiennym buraków cukrowych

                        DE FACTO

                          [czyt. de fakto] (łac.) rzeczywiście, naprawdę

                          DEDYKACJA

                            (łac. dedicatio – poświęcenie) 1. napisana przez autora nota stwierdzająca ofiarowanie dzieła konkretnej osobie 2. informacja o poświęceniu dzieła osobie… Czytaj dalej »DEDYKACJA

                            DEDUKCJA

                              (łac. deducatio) proces myślowy, oparty na logice, prowadzący od faktów do wniosków

                              DE DOMO

                                (łac.) z domu; panieńskie nazwisko kobiety

                                DECYBEL

                                  (łac. decimus – dziesiąty) jednostka natężenia dźwięku

                                  DECORUM

                                    [czyt. dekorum] (łac. stosowny) stosowność formy do treści

                                    DECENTRALIZACJA

                                      (łac. centrum – środek) rozbicie władzy centralnej na organy niższych szczebli

                                      DEBUGOWANIE

                                        (ang. debug) usuwanie błędów programu komputerowego