DEFRAUDACJA
(łac. defraudatio – oszukiwanie) przywłaszczenie sobie cudzych pieniędzy
Dokonując kolejnego kroku w naszej alfabetycznej wędrówce po świecie wyrazów obcych, zatrzymujemy się przy literze D. Ten rozdział odkrywa przed nami kolejne warstwy lingwistycznego bogactwa, prezentując słowa, które przemierzyły długą drogę, zanim osiadły w języku polskim. Litera D prowadzi nas przez szereg terminów, które mają swoje korzenie w różnych kulturach i językach, odzwierciedlając tym samym złożoność i wielowymiarowość polszczyzny.
Wyrazy obce na literę D pochodzą z różnorodnych źródeł językowych, takich jak łacina, greka, angielski, niemiecki czy francuski. Obejmują one szeroki zakres dziedzin – od specjalistycznych terminów naukowych, przez słowa związane z kulturą i sztuką, po wyrażenia używane w codziennym języku. Każde z nich wnosi do polszczyzny unikalną wartość, wzbogacając ją o nowe niuanse znaczeniowe i kontekstowe.
W tym dziale słownika, skupimy się na dokładnym omówieniu każdego słowa, podkreślając jego etymologię, znaczenie oraz sposób, w jaki zostało zaadaptowane do języka polskiego. Pozwoli to czytelnikom nie tylko na lepsze zrozumienie poszczególnych terminów, ale także na docenienie roli, jaką wyrazy obce odgrywają w ewoluującym i dynamicznym języku polskim.
Zapraszamy do odkrywania słów na literę D, które stanowią fascynujący element naszego językowego dziedzictwa, będąc jednocześnie świadectwem kulturowej i językowej wymiany na przestrzeni wieków.
(łac. defraudatio – oszukiwanie) przywłaszczenie sobie cudzych pieniędzy
(fr. fragmentation – dzielenie) infor. proces ponownego zapisywania PLIKÓW, które zostały podzielone podczas zapisu na TWARDYM DYSKU
(łac. deformare – zniekształcać) zmiana kształtu
(fr. deforestation) wycinanie lasów
(łac. defloratio – zrywanie kwiatów) pozbawienie dziewictwa, rozerwanie błony dziewiczej
(łac. deflare – zdmuchnąć) 1. obniżenie cen towarów, zahamowanie rozwoju gospodarczego 2. geol. unoszenie piasku przez wiatr
(ang. definitive) ostateczny, rozstrzygający
(fr. deficit – brakuje) 1. ekon. niższy poziom przychodów niż wydatków 2. brak, niedobór
(fr. defaitisme – wyczerpanie) przewidywanie niepowodzenia, brak wiary w sukces, zwycięstwo
(łac. defensio – odpieranie) 1. obrona 2. sport, osłona bramki przed atakiem przeciwnej drużyny
(łac. defectus – błąd, brak) usterka, uszkodzenie
(łac. defaecatio – oczyszczenie) l. fizjol. wypróżnianie się 2. oczyszczanie niegaszonym wapnem lub mlekiem wapiennym buraków cukrowych
[czyt. de fakto] (łac.) rzeczywiście, naprawdę
(łac. dedicatio – poświęcenie) 1. napisana przez autora nota stwierdzająca ofiarowanie dzieła konkretnej osobie 2. informacja o poświęceniu dzieła osobie… Czytaj dalej »DEDYKACJA
(łac. deducatio) proces myślowy, oparty na logice, prowadzący od faktów do wniosków
(łac.) z domu; panieńskie nazwisko kobiety
(łac. decimus – dziesiąty) jednostka natężenia dźwięku
[czyt. dekorum] (łac. stosowny) stosowność formy do treści
(łac. centrum – środek) rozbicie władzy centralnej na organy niższych szczebli
(ang. debug) usuwanie błędów programu komputerowego