Przejdź do treści

Wyrazy obce na literę H

Następującym krokiem w naszej lingwistycznej podróży przez Słownik Wyrazów Obcych jest litera H, która otwiera przed nami kolejną fascynującą gamę międzynarodowych terminów. Litera H, choć może wydawać się mniej obecna w języku polskim niż niektóre inne litery, kryje w sobie wyjątkowe i interesujące słowa, które pochodzą z różnorodnych języków i kultur.

Wyrazy obce na literę H często wywodzą się z takich języków jak łacina, greka, angielski czy niemiecki i obejmują różnorodne dziedziny – od specjalistycznych terminów naukowych, przez medycynę, filozofię, aż po słowa używane w codziennym życiu. Każdy z tych terminów wnosi do polszczyzny swoją unikalną wartość, wzbogacając ją o nowe niuanse znaczeniowe i kontekstowe.

W tym dziale naszego słownika, szczegółowo omówimy każde słowo, podkreślając jego etymologię, znaczenie i kontekst użycia. Pozwoli to czytelnikom nie tylko na głębsze zrozumienie poszczególnych terminów, ale także na docenienie, jak wyrazy obce wzbogacają polski język, dodając do niego nowe wymiary ekspresji i komunikacji.

Zapraszamy do odkrywania i eksplorowania wyrazów obcych na literę H, które stanowią istotny element naszego językowego dziedzictwa i są świadectwem ciągłej ewolucji języka polskiego w kontekście globalnych wpływów kulturowych i językowych.

HALSZTUK

    (od niem. Halstuch – chusta na szyję) daw. trójkątna chusta noszona przez mężczyzn na szyi, popularna w XVIII i XIX… Czytaj dalej »HALSZTUK

    HALIFAKSY

      (od Halifax – nazwa stolicy prowincji Nowej Szkocji w Kanadzie) łyżwy używane do jazdy figurowej, posiadające zaokrąglone czuby

      HALIBUT

        (od ang.) zool. drapieżna ryba żyjąca w oceanie Atlantyckim i Spokojnym, należąca do rodziny fląder

        HALABARDA

          (niem. Hallebarde) używana w średniowieczu broń na długim drzewcu, zakończona toporem, siekierą lub hakiem masteron canada

          HAKER

            (ang. hacker) osoba włamująca się do systemu komputerowego, zwykle dla własnej przyjemności lub chęci udowodnienia swoich umiejętności, rzadko dla korzyści… Czytaj dalej »HAKER

            HAKENKREUZ

              [czyt. hakenkrojc] (niem. Hakenkreuz) równoramienny krzyż o złamanych w połowie, pod kątem prostym, ramionach, godło hitlerowskich Niemiec; swastyka

              HAKATA

                (niem. HKT – skrót od: Hansemann, Kennemann, Tiedemenn – nazwiska założycieli organizacji) niemiecka organizacja z przełomu XIX i XX w.… Czytaj dalej »HAKATA

                HAJDUK

                  (węg. hajduk – żołnierze) 1. żołnierz piechoty węgierskiej w XVI–XVIII w. 2. daw. ubrany w strój węgierski służący na dworze… Czytaj dalej »HAJDUK

                  HAJDAWERY

                    (ukr. handewery) 1. daw. szerokie spodnie 2. żart. za duże, opadające spodnie

                    HAIKU

                      (jap.) rodzaj poezji japońskiej – trzywersowe utwory o żartobliwej lub lirycznej treści

                      HAGIOGRAFIA

                        (gr. hagios – święty, graphien – pisać) dział piśmiennictwa zawierający żywoty świętych

                        HAFT

                          (śr. -w. -niem. dosł. spojenie) ozdobny ścieg wyszyty na tkaninie

                          HAFIS

                            (ar. hafiz – pamiętający) muzułmanin znający KORAN na pamięć

                            HADŻI

                              (ar.) wyznawca islamu odbywający pielgrzymkę do Mekki

                              HADŻ

                                (ar. hadżdż) pielgrzymka do Mekki, obowiązek każdego muzułmanina

                                HDSL

                                  (skrót od: High Digital Subscriber Line) (ang.) infor. rodzaj łącza umożliwiającego przesyłanie sygnałów cyfrowych przy pomocy linii telefonicznej

                                  HACJENDA

                                    (hiszp. hacienda) 1. gospodarstwo rolne w Hiszpanii lub Ameryce Łacińskiej 2. zbiór budynków należących do posiadłości

                                    HABIT

                                      (łac. habitus – wygląd, ubiór) strój zakonny

                                      HABILITACJA

                                        (łac. habilitatio) uzyskanie stopnia doktora habilitowanego przez napisanie i obronę pracy naukowej oraz zdanie egzaminu przed radą