LAMER
(ang. lamere – kiepski) osoba niezorientowana w technice informatycznej, niefachowy użytkownik INTERNETU
Litera L w naszym alfabetycznym przewodniku po słowniku wyrazów obcych zaprasza nas do odkrywania kolejnego fascynującego zakątka języka polskiego, bogatego w słowa z różnych języków i kultur. Ta litera otwiera przed nami szerokie spektrum terminów, które przybyły do naszego języka, wnosząc ze sobą zarówno kulturowe dziedzictwo, jak i lingwistyczną różnorodność.
Wyrazy na literę L często mają swoje korzenie w łacinie, grece, angielskim, francuskim, niemieckim oraz innych językach, co przekłada się na ich bogactwo etymologiczne i semantyczne. W tym dziale znajdziemy terminy z wielu dziedzin, takich jak nauka, technologia, medycyna, sztuka, a także wyrażenia używane w życiu codziennym. Każde z tych słów wnosi do polszczyzny unikalny charakter, poszerzając ją o nowe znaczenia i konteksty.
W tym segmencie naszego słownika, dokładnie omówimy każde słowo, koncentrując się na jego pochodzeniu, znaczeniu i zastosowaniu. Pozwoli to czytelnikom nie tylko lepiej zrozumieć każdy z tych terminów, ale także docenić, jak wyrazy obce wzbogacają polski język, nadając mu dodatkową głębię i ekspresję.
Zapraszamy do odkrywania i zgłębiania wyrazów obcych na literę L, które są nie tylko cennym elementem naszego językowego dziedzictwa, ale również świadectwem ciągłej ewolucji języka polskiego i jego interakcji z innymi kulturami i tradycjami językowymi.
(ang. lamere – kiepski) osoba niezorientowana w technice informatycznej, niefachowy użytkownik INTERNETU
(łac. lamentari – jęczeć) głośno rozpaczać, żalić się
(port.) brazylijski taniec towarzyski
(łac. lactatio) powiększenie gruczołów sutkowych i wytwarzanie mleka przez samice ssaków
(gr. lakonikós – lakoński, spartański) krótki i zwięzły
(niem. Lackmus) naturalny wyciąg z porostów, przyjmujący w kwaśnym środowisku barwę czerwoną, w zasadowym – niebieską
(niem. Lack) 1. masa używana do pieczętowania listów i paczek 2. biol. roślina z rodziny krzyżowych
(gr. laikos – ludowy) 1. osoba świecka 2. ktoś nieznający się na tym, co robi; dyletant
(fr. laicisation) zniesienie wpływów Kościoła, zeświecczenie
(wł.) geogr. zatoka oddzielona od morza piaszczystą ławicą lub rafą koralową
(niem. Lager – obóz) niemiecki obóz koncentracyjny z czasów II wojny światowej
(łac.) wełniany, szeroki płaszcz z kapturem noszony w starożytnym Rzymie
[czyt. lejburzysta] (ang. labourist) członek angielskiej socjaldemokratycznej Partii Pracy
(od łac. labrum – warga) ozdoba noszona przez członków niektórych plemion w przekłutej wardze
(łac. laboratorium – pracownia) pracownia naukowa, w której przeprowadza się analizy, badania, doświadczenia
(łac. laborans, laborantis – pracujący) pomocnik w laboratorium
(gr. labyrinthos) budynek o skomplikowanym układzie korytarzy i przejść
(łac. labilis) zmienny, niestabilny
(łac. labialis – wargowy) zaokrąglanie warg przy wymowie głosek
(niem. Labę-orzeźwienie) pot. czas wolny, odpoczynek