OBWOLUTA
(łac. obvolutus – owinięty) papierowa okładka chroniąca oprawę książki
Wyrazy obce na literę O
Otwierając dział poświęcony literze O w naszym Słowniku Wyrazów Obcych, wkraczamy w kolejną fascynującą część naszej alfabetycznej podróży po świecie języków. Litera O, reprezentująca bogatą gamę wyrazów z różnorodnych języków, jest przepustką do odkrycia terminów, które wzbogaciły polszczyznę, przynosząc ze sobą nowe znaczenia i konteksty.
Wyrazy zaczynające się na literę O często pochodzą z języków takich jak łacina, greka, angielski czy francuski, a ich spektrum obejmuje różne dziedziny – od nauki, technologii, medycyny, przez sztukę i literaturę, aż po terminy używane w codziennym życiu. Każdy z tych terminów wnosi do języka polskiego unikalną wartość, rozszerzając nasze możliwości wyrazowe i komunikacyjne.
W tym dziale naszego słownika, każde słowo zostanie dokładnie omówione, z naciskiem na jego etymologię, znaczenie oraz sposób adaptacji do polskiego języka. Pozwoli to czytelnikom nie tylko na głębsze zrozumienie poszczególnych terminów, ale także na docenienie roli wyrazów obcych w ewolucji i wzbogacaniu polskiego języka.
Zapraszamy do zgłębiania wyrazów obcych na literę O, które są istotnym elementem naszego językowego dziedzictwa, świadectwem kulturowej wymiany i językowej różnorodności.
OBSTRUKCJA
(łac. obstructio – zamknięcie) 1. przeszkadzanie, utrudnianie, hamowanie czegoś 2. med. zatwardzenie
OBSKURANTYZM
(łac. obscurus – ciemny, ukryty) zacofanie, ciemnota, wstecznictwo
OBSESJA
(łac. obsessio – zamknięcie) 1. med. natrętna, nieustannie powracająca myśl, objaw nerwicy 2. pot. przesadne, nieustanne zajmowanie się jedną sprawą,… Czytaj dalej »OBSESJA
OBSERWATORIUM
(łac. observator-ten, który przygląda się) placówka naukowa prowadząca badania i obserwacje, przede wszystkim astronomiczne
OBSCENICZNY
(łac. obscenus) nieprzyzwoity, bezwstydny
OBÓJ
(fr. hautbois) rodzaj drewnianego dętego instrumentu muzycznego
OBLITERACJA
(łac. oblitteratio – zatarcie, zapomnienie) 1. zatarcie się np. napisu 2. med. zarastanie naczyń krwionośnych lub przewodów tkanką łączną
OBLIGOWAĆ
(łac. obłigare) zobowiązywać, obarczać obowiązkiem
OBLIGO
(wł. obbligo – zobowiązanie) ekon. zobowiązanie, poręczenie, dług
OBLIGATORYJNY
(łac. obligatorius -obowiązujący) obowiązkowy, wymagany
OBLIGACJA
(fr. obligation) ekon. rodzaj papieru wartościowego, dający posiadaczowi prawo otrzymywania w określonym czasie stałego, konkretnego dochodu
OBIEKTYWNY
(łac. obiectum – przedmiot rzecz) 1. bezstronny, rzeczowy 2. fiłoz. istniejący niezależnie od czyjejś świadomości
OBIEKTYW
(niem. Objektiv) fiz. układ optyczny złożony z soczewek, pokazujący odwrócony obraz przedmiotu
OBIEKT
(łac. obiectum – przedmiot) 1. rzecz, przedmiot 2. budynek
OBIEKCJA
(łac. obiectio) wątpliwość, przeciwstawienie się czemuś
OBERŻA
(fr. auberge – gospoda) miejsce, gdzie można przenocować i zjeść ciepły posiłek; zajazd
OBELISK
(łac. obeliscus) rodzaj pomnika w postaci czworobocznego wysokiego słupa
OBDUKCJA
(łac. obductio – zasłanianie) med. badanie lekarskie wykonywane na wniosek sądu lub prokuratora, określające rodzaje obrażeń ciała, jakie odniosła ofiara
OAZA
(gr. óasis – nazwa obszaru uprawnego na Pustyni Libijskiej) 1. miejsce na pustyni, gdzie znajduje się źródło wody i roślinność… Czytaj dalej »OAZA