Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – włoski

Zanurzając się w sekcję „Pochodzenie wyrazu: włoski” naszego Słownika Wyrazów Obcych, wyruszamy w podróż do serca kultury włoskiej, której wpływ na język polski jest zarówno bogaty, jak i różnorodny. Włochy, kojarzone z fascynującą historią, sztuką, kulinariami i modą, wniosły do polszczyzny wiele wyrazów, które dziś są nieodłącznym elementem naszego języka.

W tej części słownika eksplorujemy słowa zapożyczone z języka włoskiego, odzwierciedlające długą tradycję kulturowych i artystycznych wymian między Polską a Włochami. Te wyrazy często dotyczą sztuki, muzyki, kulinariów, mody i architektury, co jest odzwierciedleniem głębokiego włoskiego wpływu na te dziedziny.

Wpływ włoski w języku polskim to nie tylko świadectwo historycznych powiązań, ale także znak uznania dla włoskiej kreatywności i innowacyjności. Każde z tych słów przynosi ze sobą kawałek włoskiej kultury, historii oraz estetyki, wzbogacając polszczyznę o niepowtarzalny, międzynarodowy wymiar.

Zachęcamy do odkrywania słów włoskiego pochodzenia, które nie tylko poszerzają nasze leksykalne horyzonty, ale także są mostem łączącym polską kulturę z bogatą tradycją włoską, dającym wgląd w nasze wspólne europejskie dziedzictwo.

AWAL

    Wyraz obcy „awal” pochodzi z języka włoskiego, gdzie słowo „avallo” oznacza „przekazanie”. W kontekście finansowym i prawym, awal odnosi się… Czytaj dalej »AWAL

    AUSTERIA

      Wyraz obcy „austeria” pochodzi z włoskiego słowa „osteria”, które oznacza jadłodajnię. W języku polskim termin ten odnosi się do dawnych… Czytaj dalej »AUSTERIA

      ASSAI

        (wł.) termin muzyczny, oznaczający “bardzo”, stosowany z określeniem tempa

        ARSENAŁ

          (wł. arsenale) 1. pomieszczenie przeznaczone na broń i amunicję 2. grupa przedmiotów, przeważnie o takim samym przeznaczeni

          ARLEKIN ADA

            (wł. arlecchinata) pot. błazenada, wygłupianie się

            ARLEKIN

              (wł. arlecchino) postać z włoskiej KOMEDII DELL’ARTE, sprytny służący

              ARIETA

                (wł. mała aria, piosenka) krótka, prosta aria

                ARIA

                  (wł. melodia, pieśń) pieśń solowa

                  AUTOCASCO

                    [czyt. autokasko] (wł.) ubezpieczenie samochodu od nieszczęśliwych wypadków

                    ARABESKA

                      (wł. arabesco) 1. krótki utwór muzyczny 2. ornament przedstawiający przeplatanie się łodyg roślin, liści, kwiat

                      ANDANTE

                        (wł. umiarkowanie) 1. umiarkowane, spokojne tempo w muzyce 2. utwór muzyczny lub jego fragment wykonywany w tym tempie

                        AMARETTO

                          (wł. dosł. gorzkawy) likier o migdałowym smaku

                          ALLEGRO

                            (wł. dosł. wesoły, pogodny) 1. szybkie, żywe tempo w muzyce 2. utwór muzyczny lub jego część w takim tempie

                            AL DENTE

                              (wł. dosł. na ząb) potrawa niezbyt miękka, taka, która nie jest rozgotowana

                              AKWARELA

                                (wł. acquarella, z łac. aqua – woda) 1. farba o spoiwie rozpuszczalnym w wodzie 2. obraz namalowany takimi farbami 3.… Czytaj dalej »AKWARELA

                                AKOMPANIAMENT

                                  (wł. accompagnamento – wtór, orszak) tło instrumentalne stanowiące uzupełnienie głównej linii melodycznej

                                  AEROCASCO

                                    [czyt. aerokasko] (gr. aer – powietrze, wł. casco – hełm) ubezpieczenie samolotu na wypadek katastrofy

                                    ADAGIO

                                      [czyt. adadżio] (wł.) 1. bardzo wolne tempo muzyczne 2. utwór muzyczny lub jego fragment wykonywany w tym tempie

                                      A CONTO

                                        [czyt. a konto] (wł. dosł. na rachunek) zaliczka na rachunek czegoś

                                        A CAPPELLA

                                          [czyt. akapella] (wł. dosł. na sposób kościelny) utwór wokalny wykonywany bez akompaniamentu, bez towarzyszenia instrumentów muzycznych