Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – włoski

Zanurzając się w sekcję „Pochodzenie wyrazu: włoski” naszego Słownika Wyrazów Obcych, wyruszamy w podróż do serca kultury włoskiej, której wpływ na język polski jest zarówno bogaty, jak i różnorodny. Włochy, kojarzone z fascynującą historią, sztuką, kulinariami i modą, wniosły do polszczyzny wiele wyrazów, które dziś są nieodłącznym elementem naszego języka.

W tej części słownika eksplorujemy słowa zapożyczone z języka włoskiego, odzwierciedlające długą tradycję kulturowych i artystycznych wymian między Polską a Włochami. Te wyrazy często dotyczą sztuki, muzyki, kulinariów, mody i architektury, co jest odzwierciedleniem głębokiego włoskiego wpływu na te dziedziny.

Wpływ włoski w języku polskim to nie tylko świadectwo historycznych powiązań, ale także znak uznania dla włoskiej kreatywności i innowacyjności. Każde z tych słów przynosi ze sobą kawałek włoskiej kultury, historii oraz estetyki, wzbogacając polszczyznę o niepowtarzalny, międzynarodowy wymiar.

Zachęcamy do odkrywania słów włoskiego pochodzenia, które nie tylko poszerzają nasze leksykalne horyzonty, ale także są mostem łączącym polską kulturę z bogatą tradycją włoską, dającym wgląd w nasze wspólne europejskie dziedzictwo.

ŻYRO

    (wł. giro) poręczenie spłaty zobowiązania wekslowego przez żyranta

    ŻYRANT

      (wł. girante) człowiek poręczający za kogoś zaciągającego dług, że spłaci on określoną kwotę w ustalonym czasie; gwarant

      ŻUPAN

        (wł. giuppone, giubbone) strój męski w postaci długiej sukni zapinanej na małe guziki lub haftki, z wąskimi rękawami oraz niewielkim… Czytaj dalej »ŻUPAN

        WALUTA

          (wł. valuta) 1. ekon. jednostka pieniężna danego państwa 2. zagraniczne środki płatnicze 3. system pieniężny związany z będącymi aktualnie w… Czytaj dalej »WALUTA

          VIBRATO

            (wł.) muz. falowanie dźwięku pojawiające się w głosie śpiewaka lub w instrumencie

            RACA

              (wł. razzo) 1. świecący pocisk wystrzeliwany w niebo, stosowany do sygnalizacji 2. rodzaj fajerwerku

              QUATTROCENTO

                [czyt. kuatroczento] (wł.) okres wczesnego włoskiego renesansu, przypadającego na XV w.

                PALANT

                  (wł. pallare-graćw piłkę) 1. rodzaj gry grupowej, polegającej na odbijaniu kijem niedużej piłki oraz łapaniu jej 2. kij używany w… Czytaj dalej »PALANT

                  OBLIGO

                    (wł. obbligo – zobowiązanie) ekon. zobowiązanie, poręczenie, dług

                    MAFALDE

                      (wł.) włoski, pofałdowany makaron

                      MAESTRO

                        (wł.) tytuł nadawany wybitnym i sławnym muzykom – „mistrz”

                        MAESTRIA

                          (wł.) mistrzostwo, wirtuozeria

                          MADRYGAŁ

                            (wł. madrigale) 1. muz. wielogłosowy utwór wokalny lub wokalno instrumentalny, o treści świeckiej, popularny przede wszystkim w średniowieczu 2. lit.… Czytaj dalej »MADRYGAŁ

                            MADONNA

                              (wł. mea domina – moja pani) 1. wizerunek Matki Bożej w sztuce sakralnej 2. pot. określenie kobiety o delikatnej urodzie… Czytaj dalej »MADONNA

                              LAMPION

                                (wl. lampione) 1. żarówka lub świeca osłonięta ozdobnym papierowym kloszem 2. osłona lampy

                                LAGUNA

                                  (wł.) geogr. zatoka oddzielona od morza piaszczystą ławicą lub rafą koralową

                                  GALERIA

                                    (wł. galleria) 1. miejsce wystawiania dzieł sztuki 2. kolekcja dzieł sztuki 3. rodzaj balkonu teatralnego

                                    GALERA

                                      (wł.) statek żaglowy poruszany przy użyciu wioseł

                                      GALA

                                        (wł.) 1. duże, wystawne przyjęcie zorganizowane z jakiejś okazji; bankiet 2. uroczysty strój

                                        FALSET

                                          (wł. falsetto) bardzo wysoki, wyższy niż naturalny głos męski