Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

ABORCJA

    (łac. abortio – poronienie) usunięcie ciąży

    ABOMINACJA

      (łac. abominatio – wstręt) obrzydzenie, wstręt

      ABOLICJONIZM

        (łac. abolitio – unieważnienie, zniesienie) ruch społeczny powstały w XIX wieku w USA, dążący do zniesienia niewolnictwa

        ABOLICJA

          (łac. abolitio – unieważnienie, zniesienie) ustawodawczy, powszechny akt łaski nakazujący umorzenie lub zakazujący wszczęcia postępowania karnego, odnosi się do określonych… Czytaj dalej »ABOLICJA

          ABNEGAT

            (łac. abnegatio – odmowa, zaprzeczanie) człowiek, który nie dba o siebie, swój wygląd

            ABNEGACJA

              (łac. abnegatio – odmowa, zaprzeczanie) 1. wyrzeczenie się czegoś 2. odrzucenie norm dotyczących wyglądu, zaniedbanie się

              ABLUCJA

                (łac. ablutio – obmycie) rytualne obmycie części ciała lub przedmiotów kultu

                ABITURIENT

                  (łac. abiturus – mający odejść; niem. Abiturient, od das Abitur – matura) maturzysta, uczeń kończący szkołę średnią

                  AB HINC

                    (łac.) od tego miejsca, od zaraz

                    ABERRACJA

                      (łac. aberratio – zbłądzenie) 1. odchylenie od stanu normalności, zboczenie 2. astr. pozorne odchylenie ciał niebieskich od ich stałego położenia,… Czytaj dalej »ABERRACJA

                      ABDYKACJA

                        (łac. abdicatio – składam urząd) zrzeczenie się władzy, tronu

                        ABAKUS

                          (łac. abacus) 1. płyta będąca najwyższą częścią kolumny 2. w starożytności – deska do liczenia, pierwowzór liczydła