turecki

BEJ

(tur.) tytuł szlachecki w Turcji

BASAŁYK

(tur. basałyk – bicz zakończony ołowianą kulką) 1. ślad po uderzeniu batem 2. przest. psotnik, nicpoń

ARKAN

(tur.) długi sznur, zakończony pętlą, stosowany do chwytania zwierząt

AGA

(tur. dosl. starszy brat) 1. tytuł grzecznościowy w niektórych krajach muzułmańskich – „pan” 2. hist. stopień wojskowy w sułtańskiej Turcji… Czytaj dalej »AGA

UŁAN

(tur. ogalan – chłopiec) wojsk. żołnierz kawalerii, istniejącej od wieku XVIII do połowy wieku XX

TABOR

(tur. tabur – obóz) 1. zbiór pojazdów jednego rodzaju, używanych do przewozu ludzi i rzeczy 2. grupa wspólnie wędrujących i… Czytaj dalej »TABOR

SAFIAN

(od tur. sachtian) bardzo cienka i miękka skóra koźla, dawniej stosowana m.in. do wyrobu cholewek od butów, dzisiaj wykorzystywana przy… Czytaj dalej »SAFIAN

RAKI

(tur.) rodzaj wódki tureckiej ze sfermentowanych rodzynek, posiadającej zapach anyżku

RACHATŁUKUM

(tur. rahatlokum) słodka potrawa popularna na Bliskim Wschodzie, mająca postać masy owocowej z dodatkiem bakalii

PADYSZACH

(tur. padiszah) tytuł, którym określa się władcę Afganistanu oraz szacha Iranu, przysługujący również sułtanom tureckim