Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

BILATERALNY

    (łac. latus, lateris – bok, strona) dwustronny „BILATERALNY”, pochodzący z łacińskiego „latus, lateris” oznaczającego „bok, strona”, jest terminem używanym do… Czytaj dalej »BILATERALNY

    BILANS

      (łac. bilanx – waga o dwóch szalach) 1. sprawozdanie finansowe instytucji obejmujące pewien okres 2. stosunek zysków i strat; podsumowanie… Czytaj dalej »BILANS

      BICEPS

        (łac. biceps – dwugłowy) dwugłowy mięsień ramienia łączący staw barkowy z łokciowym

        BIBA

          (łac. bibere – pić) pot. przyjęcie alkoholowe, libacja

          BENE MERENTI

            (łac. dosł. dobrze zasługującemu) medal przyznawany za specjalne zasługi

            BENEFICJUM

              (łac. beneficium – dobrodziejstwo, przywilej) 1. w średniowieczu – nadanie gruntu WASALOWI 2. urząd kościelny związany z dochodami, np. probostwo

              BENEDYKCJA

                (od łac. benedicere – błogosławić) określenie błogosławieństwa występujące w Kościele rzymskokatolickim

                BEATYFIKACJA

                  (łac. beatificado, od beatus – błogosławiony) uznanie przez papieża osoby zmarłej za błogosławioną i zezwolenie na jej kult

                  BARON

                    (z łac. baro, baronis – najemny żołnierz) 1. w średniowieczu – bezpośredni WASAL króla 2. tytuł szlachecki

                    BARBAKAN

                      (łac. barbacana) okrągła budowla ze strzelnicami, położona przed mu- rami miasta, broniąca dostępu do bramy

                      BAPTYŚCI

                        (łac. baptista-chrzest) chrześcijańska grupa uznająca jedynie świadomy chrzest osób dorosłych

                        BAPTYSTERIUM

                          (od łac. baptisterium chrzcić) kaplica przeznaczona do odprawiania obrzędu chrztu

                          BANICJA

                            (łac. bannitio – skazanie na wygnanie) wygnanie i pozbawienie praw

                            AWERSJA

                              Wyraz obcy „awersja” pochodzi z łaciny, od słowa „adversio”, co oznacza „odwrócenie się”. W języku polskim termin ten używany jest… Czytaj dalej »AWERSJA

                              AWERS

                                Wyraz obcy „awers” pochodzi z języka łacińskiego, gdzie słowo „adversus” oznacza „odwrócony”. W języku polskim ten termin ma dwa główne… Czytaj dalej »AWERS

                                AUTORYZACJA

                                  Wyraz obcy „autoryzacja” wywodzi się z łacińskiego „auctorisatio”, co dosłownie oznacza „potwierdzenie”. W języku polskim, termin ten jest używany w… Czytaj dalej »AUTORYZACJA

                                  AUTORYTET

                                    Wyraz obcy „autorytet” pochodzi z języka łacińskiego, gdzie słowo „auctoritas” oznacza „powagę” lub „rozkaz”. W języku polskim termin ten przyjął… Czytaj dalej »AUTORYTET

                                    AUTORYTATYWNY

                                      Wyraz obcy „autorytatywny” wywodzi się z łacińskiego słowa „auctoritas”, co oznacza „powaga” lub „rozkaz”. W języku polskim termin ten przyjął… Czytaj dalej »AUTORYTATYWNY

                                      AUTORYTARNY

                                        Wyraz obcy „autorytarny” pochodzi z łacińskiego słowa „auctoritas”, które oznacza „powaga” lub „rozkaz”. W języku polskim termin ten odnosi się… Czytaj dalej »AUTORYTARNY

                                        AURA

                                          Wyraz obcy „aura„, pochodzący z łaciny, gdzie oznacza „powiew”, ma różnorodne znaczenia w języku polskim, odnosząc się do zarówno fizycznych,… Czytaj dalej »AURA