ABSOLUTYZM
(łac. absolutus – uwolniony, doskonały) ustrój państwowy, w którym do monarchy należy nieograniczona władza
Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.
W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.
Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.
Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.
(łac. absolutus – uwolniony, doskonały) ustrój państwowy, w którym do monarchy należy nieograniczona władza
(łac. od absolutus – uwolniony) 1. akt parlamentu potwierdzający prawidłowe wykonanie określonej działalności finansowej, np. budżetu 2. ukończenie studiów bez… Read More »ABSOLUTORIUM
(łac. absolutus – uwolniony, doskonały) byt doskonały, niezależny, nieograniczony, wieczny
(łac. absolutio – uwolnienie) 1. rozgrzeszenie, odpuszczenie grzechów 2. uwolnienie od oskarżeni
(łac. absentia – nieobecność) nieobecność, przede wszystkim w szkole, w miejscu pracy
(łac. abbreviatio – skrócenie) skrót wyrazu
(łac. dosł. od jajka) od początku
(łac. aborigines – Abory-ginowie, od ab origine – od początku) pierwotna ludność danego kraju
(łac. zodiacus) pas sfery niebieskiej, przez który przechodzą drogi Księżyca, Słońca oraz wszystkich planet (oprócz Plutona), podzielony na 12 części… Read More »ZODIAK
(łac. zelotes) człowiek głoszący coś z zapałem i zaangażowaniem
(łac. zephyrus – wiatr zachodni) łagodny, ciepły wietrzyk
(łac. varians, variantis – zmieniający się) 1. inna wersja, odmiana 2. inne, nowe opracowanie motywu, tematu
(łac. variatio – odmiana) 1. przeróbka, przekształcenie 2. pot. obłęd, szaleństwo 3. wariacje muzyczne – modyfikacje tematu muzycznego w obrębie… Read More »WARIACJA
(łac. variabilis – zmienny) filoz. nurt głoszący zmienność i relatywność; heraklityzm
(łac. vapor – para wodna) daw. opary, wyziewy
(łac. Vandali – Wandale – nazwa plemienia germańskiego) człowiek niszczący z premedytacją powszechny dobytek kulturalny i społeczny
(łac. valor) 1. wartość, zaleta 2. ekon. akcja, papier wartościowy
(od łac. vale – bądź zdrów) lit. wierszowany utwór występujący przede wszystkim w literaturze staropolskiej, poruszający temat emocji i refleksji… Read More »WALETA
(łac. vacuum) fiz. próżnia
(łac. vacus – próżny, gr. metrein – mierzyć) urządzenie wykorzystywane do mierzenia ciśnienia niższego niż ciśnienie atmosferyczne; próżniomierz