ARYSTOKRACJA
(gr. aristokratia – rządy najlepszych) najwyższa klasa szlachty, posiadająca dziedziczne tytuły
W sekcji „Pochodzenie wyrazu: greka” naszego Słownika Wyrazów Obcych, odbywamy podróż do korzeni cywilizacji zachodniej. Język grecki, będący jednym z najstarszych znanych języków, od wieków oddziałuje na wiele języków europejskich, w tym na polski. Wpływ ten jest widoczny szczególnie w terminologii naukowej, medycznej, filozoficznej i artystycznej.
Greka, ze swoją bogatą tradycją literacką, filozoficzną i naukową, wniosła do języka polskiego słowa, które są fundamentem wielu dyscyplin wiedzy. Od terminów opisujących zjawiska przyrodnicze, poprzez koncepty filozoficzne, aż po specjalistyczne terminy medyczne – każde z tych słów niesie ze sobą bogatą historię i kulturową głębię.
Ta część słownika to nie tylko zbiór słów, ale również okazja do zrozumienia, jak głęboko język grecki zakorzenił się w naszym myśleniu i mówieniu. Przy każdym słowie staraliśmy się ukazać nie tylko jego etymologię i znaczenie, ale również kontekst kulturowy, w którym zostało zapożyczone.
Zapraszamy do eksploracji tej fascynującej dziedziny naszego języka, która jest mostem łączącym współczesny świat z bogatym dziedzictwem starożytnej Grecji.
(gr. aristokratia – rządy najlepszych) najwyższa klasa szlachty, posiadająca dziedziczne tytuły
(od gr. arthron – staw) choroba powodująca silne bóle i zniekształcenia stawów
(gr. arteria – tętnica) 1. biol. tętnica 2. pot. szlak komunikacyjny, duża, ulica
(gr. aroma – wonny olejek, therapeia – leczenie) leczenie chorób przez użycie olejków eterycznych deee-lite world clique
(gr. aroma – wonny olejek, zapach) przyjemny zapach
(gr. Areios pâgos – wzgórze Aresa, miejsce zebrań rady) 1. w starożytnych Atenach – rada państwa 2. grono autorytetów jakiejś… Read More »AREOPAG
(gr. archétypon – pierwowzór) 1. pierwowzór 2. psychol. symbol podświadomych, zbiorowych treści psychicznych
(gr. archaios – dawny, lógos – słowo, nauka) nauka badająca dawne kultury na podstawie odnalezionych, używanych przez nie przedmiotów
(gr. archaios – dawny) wyraz, konstrukcja składniowa, które wyszły z użycia
(gr. archaios – dawny) starożytny, przestarzały
(gr. arachne – pająk, phóbos – lęk) chorobliwy lęk przed pająkami
(gr. arakos) orzechy ziemne
(gr. apsis, apsidos – obręcz, sklepienie) półkoliste pomieszczenie w kościele, położone za prezbiterium
(gr. apotheosis – ubóstwienie) 1. uznanie kogoś za bóstwo 2. uwielbienie, uznanie
(od gr. apóstrophos – odwrócony) środek stylistyczny, uroczysty zwrot do osoby lub idei
(od gr. apóstrophos – odwrócony) znak graficzny o kształcie przecinka, oznaczający opuszczoną samogłoskę lub oddzielający polską końcówkę w odmianie wyrazów… Read More »APOSTROF
(od gr. apostasia – odpadnięcie) człowiek, który odstąpił od wiary
(gr. apopleksia – porażenie) zatrzymanie dopływu krwi do mózgu, udar
(gr. apologia – obrona) obrona, pochwała osoby, idei
(gr. apókryfos – ukryty) 1. utwór o tematyce biblijnej, nienależący do kanonu 2. utwór wydany jako dzieło nieżyjącego już pisarza… Read More »APOKRYF