Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

APROWIZACJA

    (łac. ad – do, providere – przewidywać) zaopatrywanie ludności w żywność

    APROBOWAĆ

      (łac. approbare – pochwalać) uznawać coś za dobre, zgadzać się na to

      A PRIORI

        (łac. dosł. z wcześniejszego) z góry, bez dowodu clomid for men

        APRECJACJA

          (z łac. appretiatio – ocenianie) wzrost wartości waluty danego państwa, w porównaniu do innych krajów

          APPENDIX

            (łac. wisiorek, dodatek) dodatek do książki, aneks

            A POSTERIORI

              (łac. dosł. z późniejszego) (wnioskować coś) na podstawie faktów

              APLIKOWAĆ

                (łac. applicare – przykładać) 1. odbywać praktykę prawniczą 2. przepisywać, podawać, np. lekarstwo

                APLIKACJA

                  (łac. applicatio – przyłożenie) 1. praktyka przygotowująca absolwenta prawa do zawodu prawnika 2. ozdobny motyw wycięty z tkaniny lub naszyty… Read More »APLIKACJA

                  APLAUZ

                    (łac. applausus – oklaski) uznanie, podziw wyrażane przez oklaskiwanie

                    APELACJA

                      (łac. appellatio – odwołanie się) odwołanie się od wyroku do sądu wyższej instancji

                      APARYCJA

                        (łac. apparitio – ukazanie się) wygląd zewnętrzny, prezencja

                        APANAŻE

                          (fr. apanages, z łac. apanare – żywić, utrzymywać) 1. kwoty uzyskiwane za wykonanie usługi, pracy 2. ziemie przyznawane przez władców… Read More »APANAŻE

                          ANULOWAĆ

                            (łac. annullare – unicestwić) unieważnić coś, odwołać

                            ANTYKWARIAT

                              (łac. antiquarius – zajmujący się starożytnością) sklep z antykami: meblami, obrazami, oraz ze starymi, używanymi książkami

                              ANTYKWA

                                (łac. antiqus – dawny) rodzaj pisma drukarskiego, krój czcionki

                                ANTYKLERYKALIZM

                                  (gr. anti – przeciw, łac. clericus – duchowny) wrogi stosunek do kleru, krytyka jego wpływu na życie społeczne

                                  ANTYK

                                    (fr. antique, z łac. antiquus – dawny) 1. świat i kultura starożytnej Grecji i Rzymu 2. zabytek; stary, cenny przedmiot

                                    ANTYCZNY

                                      (łac. antiquus – dawny) 1. odnoszący się do starożytności 2. dawny, stary, zabytkowy

                                      ANTYCYPOWAĆ

                                        (łac. anticipare – uprzedzać) przewidywać coś, uprzedzać

                                        ANTENAT

                                          (łac. ante – wcześniej, natus – urodzony) przodek