Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

ALCHEMIA

    (łac. alchimia) działania mające na celu otrzymanie w wyniku reakcji chemicznych kamienia filozoficznego, niezbędnego do uzyskania eliksiru życia oraz zamiany… Czytaj dalej »ALCHEMIA

    ALBINOS

      (hiszp. albinos, z łac. albus – biały) człowiek lub zwierzę charakteryzujące się wrodzonym brakiem lub niedoborem barwnika skóry, włosów, tęczówki… Czytaj dalej »ALBINOS

      ALBA

        (łac. alba vestis – biała szata) długa, biała szata liturgiczna, noszona pod ornatem przez duchownych katolickich

        AKWIZYCJA

          (łac. acquisitio – nabywanie, zysk) zbieranie zamówień i zawieranie umów handlowych w imieniu zleceniodawcy, najczęściej przez bezpośredni kontakt z klientem

          AKWILON

            (od łac. aquilo) porywisty, zimny wiatr

            AKWEN

              (łac. aqua – woda) określona część morza, oceanu

              AKWEDUKT

                (łac. aquaeductus, od aqua – woda, ducere – prowadzić) wodociąg wraz z konstrukcją nośną (np. mostem) prowadzący wodę z gór,… Czytaj dalej »AKWEDUKT

                AKWARELA

                  (wł. acquarella, z łac. aqua – woda) 1. farba o spoiwie rozpuszczalnym w wodzie 2. obraz namalowany takimi farbami 3.… Czytaj dalej »AKWARELA

                  AKWAMARYNA

                    (łac. aqua marina – woda morska) przezroczysty, niebieskozielony kamień szlachetny, odmiana berylu

                    AKUPUNKTURA

                      (łac. acus – igła, punctura – ukłucie) wschodnioazjatycka metoda leczenia, polegająca na nakłuwaniu igłami określonych punktów ciała

                      AKUPRESURA

                        (łac. acus – igła, pressura – nacisk) niekonwencjonalna metoda leczenia, polegająca na masowaniu określonych punktów ciała

                        AKUMULACJA

                          (łac. accumulatio) nagromadzenie czegoś

                          AKTYWACJA

                            (łac. od activus – czynny) 1. pobudzanie do działania 2. uruchamianie urządzeń, np. telefonu komórkowego

                            AKTYWA

                              (łac. od activus – czynny) zbiór środków gospodarczych, którymi aktualnie dysponuje przedsiębiorstwo

                              AKTYW

                                (łac. activus – czynny) czynni, aktywni członkowie grupy, organizacji, partii

                                AKTUALIZACJA

                                  (od łac. actualis – aktualny) INSTALACJA nowszej wersji programu, do której niezbędne jest posiadanie wersji wcześniejszej

                                  AKT

                                    (łac. actus – działanie, actum – rzecz dokonana) 1. czyn, działanie 2. dokument urzędowy, prawny 3. część utworu dramatycznego lub… Czytaj dalej »AKT

                                    AKREDYTYWA

                                      (fr. accreditif, z łac. accredere – uwierzyć) 1. forma bezgotówkowych rozliczeń dokonanych przez pośrednictwo banku 2. pełnomocnictwo udzielone dyplomacie

                                      AKREDYTACJA

                                        (fr. accreditation, od łac. ad – do, creditum – rzecz uznana, powierzona) posiadanie uprawnień do pełnienia swych funkcji

                                        AKOMODACJA

                                          (łac. accomodatio) 1. przystosowanie się organizmu do nowego otoczenia 2. automatyczne przystosowanie się soczewki oka do wyraźnego widzenia przedmiotów znajdujących… Czytaj dalej »AKOMODACJA