RADIACJA
(łac. radiatio – promieniowanie) fiz. wysyłanie energii w postaci strumienia cząstek lub fal elektromagnetycznych
Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.
W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.
Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.
Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.
(łac. radiatio – promieniowanie) fiz. wysyłanie energii w postaci strumienia cząstek lub fal elektromagnetycznych
(łac. rationalis – rozsądny) 1. oparty na rozumie, rozsądny 2. uzasadniony
[czyt. kwi pro kwo] (łac. dosł. kto za kogo) pomylenie jakiegoś człowieka z kimś innym
(łac. skarga) lit. odmiana elegii antycznej, występująca w postaci ostatniej mowy osoby, która czeka na śmierć lub w postaci skargi… Read More »QUERELA
[czyt. kwazi] (łac.) „niby”, „jakby”, „jakoby” – wyraz dodawany przed innymi słowami np. quasi-reportaż, quasi-naukowy
(łac. pactum – umowa) układ, umowa
(łac. pagina – karta papieru) numeracja kolejnych stron tekstu
[czyt. penula] (łac.) gruby i długi płaszcz podróżny z wełny lub skóry, przypominający poncho, noszony w starożytnym Rzymie
(łac. pacificatio – uspokajanie) wojsk, tłumienie buntu lub powstania, przeprowadzone przy pomocy sil zbrojnych
(łac. obvolutus – owinięty) papierowa okładka chroniąca oprawę książki
(łac. obstructio – zamknięcie) 1. przeszkadzanie, utrudnianie, hamowanie czegoś 2. med. zatwardzenie
(łac. obscurus – ciemny, ukryty) zacofanie, ciemnota, wstecznictwo
(łac. obsessio – zamknięcie) 1. med. natrętna, nieustannie powracająca myśl, objaw nerwicy 2. pot. przesadne, nieustanne zajmowanie się jedną sprawą,… Read More »OBSESJA
(łac. observator-ten, który przygląda się) placówka naukowa prowadząca badania i obserwacje, przede wszystkim astronomiczne
(łac. obscenus) nieprzyzwoity, bezwstydny
(łac. oblitteratio – zatarcie, zapomnienie) 1. zatarcie się np. napisu 2. med. zarastanie naczyń krwionośnych lub przewodów tkanką łączną
(łac. obłigare) zobowiązywać, obarczać obowiązkiem
(łac. obligatorius -obowiązujący) obowiązkowy, wymagany
(łac. obiectum – przedmiot rzecz) 1. bezstronny, rzeczowy 2. fiłoz. istniejący niezależnie od czyjejś świadomości
(łac. obiectum – przedmiot) 1. rzecz, przedmiot 2. budynek