Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

KADUCEUSZ

    (łac. caduceus – laska herolda) 1. mit. laska Hermesa służąca do rozstrzygania sporów 2. staroż. laska heroldów i posłów 3.… Czytaj dalej »KADUCEUSZ

    KADENCJA

      (łac. cadentia – upadek) 1. czas pełnienia jakiejś funkcji lub urzędu 2. lit. opadająca intonacja zdania lub frazy 3. muz.… Czytaj dalej »KADENCJA

      JUBILEUSZ

        (łac. iubilaeus annus) uroczyste świętowanie rocznicy

        JUBILAT

          (łac. iubilatus – uczczony) osoba obchodząca rocznicę urodzin lub jakiegoś wydarzenia

          JOWIALNY

            (łac. iovialis – jowiszowy, szczęśliwy) wesoły, rubaszny commercial electrical contractors

            IDENTYFIKATOR

              (łac. identificare) znak, symbol pozwalający na rozpoznanie, ustalenie przynależności danej rzeczy lub osoby

              INDEMNIZACJA

                (od łac. indemnis – nieuszkodzony) wynagrodzenie strat, odszkodowanie

                IDEM

                  (łac.) tenże, w przypisach bibliograficznych oznacza, że dana pozycja należy do tego samego autora, który został wcześniej wymieniony

                  ID

                    (łac. to) jedna z trzech (obok EGO i SU-PEREGO) sfer podświadomości w teorii psychoanalitycznej Z. Freuda, obejmująca nieświadome zachowania i… Czytaj dalej »ID

                    IBIDEM

                      (łac.) tamże, w tym miejscu

                      IBERYSTYKA

                        (łac. Iberia – Hiszpania) nauka badająca język, kulturę i literaturę krajów Półwyspu Iberyjskiego: Hiszpanii oraz Portugalii

                        HABIT

                          (łac. habitus – wygląd, ubiór) strój zakonny

                          HABILITACJA

                            (łac. habilitatio) uzyskanie stopnia doktora habilitowanego przez napisanie i obronę pracy naukowej oraz zdanie egzaminu przed radą

                            GALAS

                              (łac. galla) biol. narośl powstała na roślinie w wyniku ataku grzyba pasożytniczego

                              FALSYFIKAT

                                (łac. falsificatus – sfałszowany) sfałszowany, podrobiony przedmiot

                                FAKULTET

                                  (łac. facultus – możliwość) wydział uniwersytetu lub innej uczelni wyższej

                                  FAKULTATYWNY

                                    (łac. facultativus – podlegający wyborowi) dodatkowy, nieobowiązkowy

                                    FAKTYCZNY

                                      (łac. factivus) zgodny z faktami, rzeczywisty

                                      FAKTURA

                                        (łac. factura – dzieło, wykonanie) 1. ekon. dokument potwierdzający wymianę lub usługę handlową 2. powierzchnia przedmiotu, materiału