Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – łacina

Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.

W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.

Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.

Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.

OBIEKCJA

    (łac. obiectio) wątpliwość, przeciwstawienie się czemuś

    OBELISK

      (łac. obeliscus) rodzaj pomnika w postaci czworobocznego wysokiego słupa

      OBDUKCJA

        (łac. obductio – zasłanianie) med. badanie lekarskie wykonywane na wniosek sądu lub prokuratora, określające rodzaje obrażeń ciała, jakie odniosła ofiara

        NARRATOR

          (łac. narratio – opowiadam) lit. osoba w tekście prozatorskim opisująca , zdarzenia, komentująca je, prowadząca akcję

          NAFTA

            (łac. naphta – olej skalny) żółta lub bezbarwna ciecz o ostrym, charakterystycznym zapachu, uzyskiwana dzięki destylacji węgla albo ropy naftowej,… Czytaj dalej »NAFTA

            NACJA

              (łac. natio – urodzenie) narodowość, naród

              MACHINALNY

                (łac. machinalis – maszynowy) automatyczny, odruchowy, bezwiedny

                MACHINACJA

                  (łac. machinatio) działanie podstępne, przeważnie na czyjąś szkodę

                  ŁACINA

                    (łac. lingua Latina-język łaciński) 1. język starożytnych Rzymian 2. pot. wulgaryzmy

                    LANCET

                      (łac. lancea – oszczep) med. obustronny nóż chirurgiczny

                      LAMINA

                        (łac. lamina – płyta, blaszka) cienkie warstwy materiału skalnego, o grubości poniżej 1 cm testabol enanthate

                        LAMENTOWAĆ

                          (łac. lamentari – jęczeć) głośno rozpaczać, żalić się

                          LAKTACJA

                            (łac. lactatio) powiększenie gruczołów sutkowych i wytwarzanie mleka przez samice ssaków

                            LACERNA

                              (łac.) wełniany, szeroki płaszcz z kapturem noszony w starożytnym Rzymie

                              LABRET

                                (od łac. labrum – warga) ozdoba noszona przez członków niektórych plemion w przekłutej wardze

                                LABORATORIUM

                                  (łac. laboratorium – pracownia) pracownia naukowa, w której przeprowadza się analizy, badania, doświadczenia

                                  LABORANT

                                    (łac. laborans, laborantis – pracujący) pomocnik w laboratorium

                                    LABILNY

                                      (łac. labilis) zmienny, niestabilny

                                      LABIALIZACJA

                                        (łac. labialis – wargowy) zaokrąglanie warg przy wymowie głosek

                                        KADUK

                                          (łac. caducus – bezpański) 1. prawo do przejęcia przez państwo majątku osoby, która nie pozostawiła testamentu ani spadkobierców 2. pot.… Czytaj dalej »KADUK