OBIEKCJA
(łac. obiectio) wątpliwość, przeciwstawienie się czemuś
Witamy w sekcji „Pochodzenie wyrazu: łacina” naszego Słownika Wyrazów Obcych, która jest swoistym hołdem dla wpływu, jaki ten starożytny język wywarł na polszczyznę. Łacina, będąca niegdyś lingua franca świata zachodniego, odegrała kluczową rolę w rozwoju języków europejskich, w tym również polskiego.
W tej sekcji słownika skupiamy się na słowach, które zawędrowały do naszego języka bezpośrednio z łaciny lub za jej pośrednictwem. Są to terminy, które od wieków stanowią podstawę w dziedzinach takich jak medycyna, prawo, nauki humanistyczne, a także w codziennym języku. Łacińskie korzenie wielu z tych słów odzwierciedlają głęboką historyczną i kulturową łączność Polski z dziedzictwem europejskim.
Zapoznawanie się z tymi słowami to nie tylko leksykalna podróż, ale także fascynująca eksploracja naszej językowej i kulturowej historii. Wiele z tych terminów nie tylko wzbogaca nasz język, ale także przypomina o uniwersalnych wartościach i ideach, które są wspólne dla kultury europejskiej.
Zachęcamy do odkrywania łacińskiego dziedzictwa w polskim słownictwie, które jest świadectwem długotrwałych związków naszego języka z bogatą tradycją antycznej łaciny.
(łac. obiectio) wątpliwość, przeciwstawienie się czemuś
(łac. obeliscus) rodzaj pomnika w postaci czworobocznego wysokiego słupa
(łac. obductio – zasłanianie) med. badanie lekarskie wykonywane na wniosek sądu lub prokuratora, określające rodzaje obrażeń ciała, jakie odniosła ofiara
(łac. narratio – opowiadam) lit. osoba w tekście prozatorskim opisująca , zdarzenia, komentująca je, prowadząca akcję
(łac. naphta – olej skalny) żółta lub bezbarwna ciecz o ostrym, charakterystycznym zapachu, uzyskiwana dzięki destylacji węgla albo ropy naftowej,… Read More »NAFTA
(łac. natio – urodzenie) narodowość, naród
(łac. machinalis – maszynowy) automatyczny, odruchowy, bezwiedny
(łac. machinatio) działanie podstępne, przeważnie na czyjąś szkodę
(łac. lingua Latina-język łaciński) 1. język starożytnych Rzymian 2. pot. wulgaryzmy
(łac. lancea – oszczep) med. obustronny nóż chirurgiczny
(łac. lamina – płyta, blaszka) cienkie warstwy materiału skalnego, o grubości poniżej 1 cm testabol enanthate
(łac. lamentari – jęczeć) głośno rozpaczać, żalić się
(łac. lactatio) powiększenie gruczołów sutkowych i wytwarzanie mleka przez samice ssaków
(łac.) wełniany, szeroki płaszcz z kapturem noszony w starożytnym Rzymie
(od łac. labrum – warga) ozdoba noszona przez członków niektórych plemion w przekłutej wardze
(łac. laboratorium – pracownia) pracownia naukowa, w której przeprowadza się analizy, badania, doświadczenia
(łac. laborans, laborantis – pracujący) pomocnik w laboratorium
(łac. labilis) zmienny, niestabilny
(łac. labialis – wargowy) zaokrąglanie warg przy wymowie głosek
(łac. caducus – bezpański) 1. prawo do przejęcia przez państwo majątku osoby, która nie pozostawiła testamentu ani spadkobierców 2. pot.… Read More »KADUK