Przejdź do treści

Pochodzenie wyrazu – francuski

W sekcji „Pochodzenie wyrazu: francuski” naszego Słownika Wyrazów Obcych prezentujemy słowa, które wyruszyły w fascynującą podróż z języka francuskiego do polszczyzny. Francuski, znany ze swojego wpływu na światową kulturę, sztukę, kulinaria, modę i filozofię, wnosi do polskiego języka wyjątkową elegancję i precyzję.

Te wyrazy, często związane z wyrafinowanymi aspektami życia, takimi jak gastronomia, moda, sztuka, literatura czy polityka, odzwierciedlają bogatą historię kulturowych powiązań między Polską a Francją. Francuskie pożyczki w polskim języku nie ograniczają się jednak tylko do tych dziedzin. Wiele z nich to także terminy używane w codziennej komunikacji, świadczące o bliskich związkach naszych języków i kultur.

Przez wieki, polszczyzna adaptowała te słowa, często nadając im unikalny lokalny charakter, jednocześnie zachowując ich pierwotne, francuskie brzmienie i znaczenie. To sprawia, że każde z tych słów to mała opowieść o spotkaniu dwóch kultur, o wymianie i adaptacji.

Zachęcamy do eksploracji tej sekcji, która jest nie tylko leksykalną przygodą, ale także świadectwem kulturowego dialogu i wzajemnego wpływu, który kształtuje i wzbogaca nasz język.

ARIERGARDA

    (fr. arrière-garde) oddzielona od całości część wojska, wyznaczona do zabezpieczania tyłu oddziału

    ARGOT

      [czyt. argo] (fr. hargot) potoczny język, gwara środowiskowa

      À REBOURS

        [czyt. a rebur] (fr.) na opak, na odwrót

        ARBALET

          (fr. arbalète) rodzaj kuszy blue heart dbol

          ARANŻACJA

            (fr. arranger – organizować) 1. opracowanie utworu muzycznego 2. organizowanie, urządzanie czegoś

            A PROPOS

              [czyt. a propo] (fr.) w odniesieniu do czegoś, kogoś; stosownie do

              APERITIF

                (fr.) napój alkoholowy podawany przed posiłkiem, mający pobudzić apetyt

                APEL

                  (fr. appel) 1. wezwanie do czegoś, odezwa 2. zbiórka członków jakiejś organizacji

                  APATRYDA

                    (fr. apatride, od gr. patris – ojczyzna) osoba nieposiadająca obywatelstwa żadnego państwa

                    APARTHEID

                      (od fr. apart – oddzielać) oddzielanie, odseparowanie ras istniejące w Republice Południowej Afryki w drugiej połowie XX wieku, będące jednym… Read More »APARTHEID

                      APARTAMENT

                        (fr. appartement) luksusowe mieszkanie

                        A PART

                          [czyt. a par] (fr.) oddzielnie, z wyjątkiem

                          APANAŻE

                            (fr. apanages, z łac. apanare – żywić, utrzymywać) 1. kwoty uzyskiwane za wykonanie usługi, pracy 2. ziemie przyznawane przez władców… Read More »APANAŻE

                            ANTYK

                              (fr. antique, z łac. antiquus – dawny) 1. świat i kultura starożytnej Grecji i Rzymu 2. zabytek; stary, cenny przedmiot

                              ANTROPOGENEZA

                                (fr. anthropos – człowiek, genesis – pochodzenie) nauka o powstaniu i rozwoju człowieka jako gatunku biologicznego

                                ANTRESOLA

                                  (fr. entresol) 1. poziom między parterem a pierwszym piętrem, półpiętro 2. niskie pomieszczenie mieszkalne 3. schowek pod sufitem, pawlacz

                                  ANTRAKT

                                    (fr. entracte) przerwa między aktami przedstawienia teatralnego, częściami koncertu

                                    ANONS

                                      (fr. annonce – zawiadomienie, ogłoszenie) 1. zawiadomienie umieszczone w prasie 2. nadawany z wyprzedzeniem, pełniący funkcję zapowiedzi fragment filmu, audycji,… Read More »ANONS

                                      ANIMIZM

                                        (fr. animisme, od łac. anima – dusza) 1. pogląd przypisujący zwierzętom i rzeczom duszę 2. sposób traktowania zwierząt i rzeczy… Read More »ANIMIZM