BIENNALE
(wł. dosł. dwuletni) impreza artystyczna organizowana co dwa lata lub trwająca dwa lata
Zanurzając się w sekcję „Pochodzenie wyrazu: włoski” naszego Słownika Wyrazów Obcych, wyruszamy w podróż do serca kultury włoskiej, której wpływ na język polski jest zarówno bogaty, jak i różnorodny. Włochy, kojarzone z fascynującą historią, sztuką, kulinariami i modą, wniosły do polszczyzny wiele wyrazów, które dziś są nieodłącznym elementem naszego języka.
W tej części słownika eksplorujemy słowa zapożyczone z języka włoskiego, odzwierciedlające długą tradycję kulturowych i artystycznych wymian między Polską a Włochami. Te wyrazy często dotyczą sztuki, muzyki, kulinariów, mody i architektury, co jest odzwierciedleniem głębokiego włoskiego wpływu na te dziedziny.
Wpływ włoski w języku polskim to nie tylko świadectwo historycznych powiązań, ale także znak uznania dla włoskiej kreatywności i innowacyjności. Każde z tych słów przynosi ze sobą kawałek włoskiej kultury, historii oraz estetyki, wzbogacając polszczyznę o niepowtarzalny, międzynarodowy wymiar.
Zachęcamy do odkrywania słów włoskiego pochodzenia, które nie tylko poszerzają nasze leksykalne horyzonty, ale także są mostem łączącym polską kulturę z bogatą tradycją włoską, dającym wgląd w nasze wspólne europejskie dziedzictwo.
(wł. dosł. dwuletni) impreza artystyczna organizowana co dwa lata lub trwająca dwa lata
(wł. bel vedere – piękny widok) 1. pałac, pawilon ogrodowy umieszczony na wzniesieniu 2. nadbudówka nad najwyższą kondygnacją budynku, najczęściej… Read More »BELWEDER
[czyt. belkanto] (wł. dosł. piękny śpiew) włoska technika śpiewu
(wł. battuta – uderzenie, takt) pałeczka dyrygenta
(wł. battuto – rzut) przyrząd gimnastyczny, sprężysta siatka umocowana nad ziemią na ramie, służąca do ćwiczenia skoków
(wł. battona) włoska prostytutka uliczna
(fr. bataillon, wł. bataglione) grupa żołnierzy tworzących kampanię pułku
(wł. battaglia,fr. bataille) 1. rozstrzygająca bitwa 2. przen. spór, kłótnia
(wł. bastione) 1. element fortyfikacji służący jako stanowisko artyleryjskie 2. przen. oparcie, ostoja
(wł. basso – niski) 1. najniższy głos męski 2. osoba śpiewająca tym głosem 3. najniższe dźwięki w instrumentach muzycznych
(wł. baritono) 1. głos męski między TENOREM a BASEM 2. osoba śpiewająca tym głosem 3. strunowy instrument muzyczny 4. dęty… Read More »BARYTON
(wł. barocco – dziwny, przesadny, od port. barrueca – perła o nieregularnym kształcie) kierunek w sztuce europejskiej XVII w. charakteryzujący… Read More »BAROK
(wł. barcarola) liryczna pieśń gondolierów weneckich
(wł. banchetto) uroczyste przyjęcie zorganizowane z jakiegoś powodu
(wł.) 1. grupa przestępców 2. ogrodzenie toru wyścigowego 3. krawędź stołu bilardowego
(wł. ballerina) 1. tancerka baletowa, wykonująca partie solowe 2. baleriny – rodzaj damskich czółenek
(wł. baldacchino) osłona z tkaniny umocowana nad łóżkiem lub przenośna, rozpięta na drągach
Słowo „ażio” pochodzi od francuskiego terminu „agios” i włoskiego „aggio”. W kontekście finansowym, termin ten odnosi się do nadwyżki kursu… Read More »AŻIO
Słowo „awizo” pochodzi z języka włoskiego, gdzie „avviso” oznacza powiadomienie lub zawiadomienie. W języku polskim termin ten przyjął dwa główne… Read More »AWIZO
Termin „awista„, pochodzący z włoskiego wyrażenia „a vista”, co oznacza „za okazaniem”, w kontekście bankowości odnosi się do rodzaju wkładu… Read More »AWISTA